1 lutego w wieku 75 lat w szpitalu w Radomiu zmarł Ryszard Szurkowski – legenda polskiego kolarstwa. Swoją karierę sportową rozpoczynał w LZS Milicz (1966-1968). W 2018 r. uległ poważnemu wypadkowi w trakcie amatorskiego wyścigu kolarskiego w Kolonii. Obrażenia okazały się bardzo poważne. Uszkodzeniu uległ rdzeń kręgowy, powodując paraliż czterokończynowy. Cały czas walczył o powrót do zdrowia.
Z kolarstwem związany był od lat młodzieńczych. Jako 12-latek wziął udział w swoim pierwszym wyścigu wokół Świebodowa. Jechał na zbyt dużym, niemieckim rowerze pamiętającym czasy II wojny światowej. Mimo upadku, zwyciężył.
Początki były trudne – jego rodziny nie było stać na zakup szosówki. Szurkowski ciężko pracował, aby uzbierać pieniądze. W końcu dopiął swego, a następnie zapisał się do Ludowego Zespołu Sportowego w Miliczu. Później trafił do wrocławskiego Dolmelu. Jego pierwszym sukcesem był tytuł mistrza Polski w kolarstwie przełajowym, następnie wicemistrzostwo Polski w wyścigu górskim oraz w 1968 roku 4 miejsce w wyścigu ze startu wspólnego. Wtedy zobaczył go twórca potęgi polskiego kolarstwa amatorskiego trener Henryk Łasak i w 1969 roku włączył do kadry narodowej. W wieku 23 lat zajął drugie miejsce w Wyścigu Pokoju. Kolejne lata to pasmo wielu osiągnięć, dzięki którym Ryszard Szurkowski zyskał miano najlepszego kolarza-amatora na świecie.
Czterokrotnie (w latach 1970, 1971, 1973 i 1975) wywalczył pierwsze miejsce w Wyścigu Pokoju. W sumie w tych zawodach przejechał 89 etapów (z czego 52 w koszulce lidera), wygrał 13 etapów, a 9 razy był drugi oraz 9 razy trzeci. Był dwukrotnym wicemistrzem olimpijskim w jeździe drużynowej na czas – Monachium 1972 i Montreal 1976, na mistrzostwach świata w 1973 roku w Barcelonie został mistrzem świata amatorów w wyścigu ze startu wspólnego i w jeździe drużynowej na czas, rok później wywalczył tytuł wicemistrza świata (przegrał tylko z Januszem Kowalskim), a w 1975 roku mistrza świata w jeździe drużynowej na czas. 12-krotny mistrz Polski. Choć nigdy nie udało mu się wygrać Tour de Pologne, to do Niego należy rekord wygranych etapów – 15. Zwyciężał w wielu zagranicznych wyścigach – jak sam mówił najbardziej lubił jednoetapowe klasyki. Przez najbliższych kolegów z kolarskiego peletonu nazywany był przydomkiem „Bibi”.
Startował również w wyścigach z kolarzami zawodowymi. Do pierwszej takiej konfrontacji doszło w 1974 roku w wyścigu Paryż – Nicea, podczas której potrafił dotrzymać kroku takiej sławie jak Eddy Merckx – w klasyfikacji generalnej zajął 28 miejsce – raz w tym wyścigu zajął na etapie drugie miejsce, a dwukrotnie był trzeci.
Po raz ostatni jako zawodnik wystąpił w październiku 1984 w wyścigu Marynarki Wojennej i jeszcze w tym samym roku został trenerem kadry narodowej kolarzy szosowych, którym był do 1988 roku. W latach 1988-1989 prowadził pierwszą w Polsce zawodową grupę kolarską Exbud Kielce. Przez rok (2010-2011) był prezesem Polskiego Związku Kolarskiego.
W czasie swojej kariery sportowej wielokrotnie otrzymywał propozycje przejścia na zawodowstwo, ale władze PRL-u umożliwiały wtedy wyjazd za granicę czołowym sportowcom dopiero po ukończeniu 30. roku życia.
Ryszard Szurkowski był trzykrotnie żonaty i miał dwóch synów. W 2001 roku spotkała Go osobista tragedia – 11 września 2001 podczas zamachu terrorystycznego World Trade Center w Nowym Jorku zginął jego 31-letni wówczas syn Norbert.
Cześć Jego Pamięci!
Fot. magazynszosa.pl