Skip to main content

LZS/LKS „Zieloni” Mokrzeszów i LZS/LKS Kłos Lutomia – najstarsze LZS-y na Ziemi Świdnickiej (woj. dolnośląskie)

By 12 maja 2021Wasza historia

Szczególną rolę w okresie powojennym odegrały ludowe zespoły sportowe w integracji społeczności lokalnej na ziemiach zachodnich, o których mówiono, że znajduje się tu „zbieranina” z całej Polski. Drużyna sportowa, jej działalność, jej ambicje stały się dla mieszkańców ważniejsze niż różne uprzedzenia. Ludowe Zespoły Sportowe Ziemi Świdnickiej rozpoczynały swoją działalność w latach 1946-48. Początki ich działań nie są jednak udokumentowane, ale w materiałach zawartych w opracowaniu „XXV lat Ludowych Zespołów Sportowych na Dolnym Śląsku” Wrocław, styczeń 1971 r. znajdujemy informację, że pierwszymi ludowymi zespołami sportowymi były: LZS Mokrzeszów, obecnie LKS „Zieloni” Mokrzeszów – założyciel Tadeusz Adamczyk – 1946 r. i LZS Lutomia, obecnie LKS Kłos Lutomia – założyciel Jan Żydek – 1946 r.

LZS/LKS Kłos Lutomia

Lutomski klub sportowy powstał w 1946 roku. Jednak udokumentowaną działalność ma dopiero od 1948 roku i 3 lata temu obchodził 70-lecie swojego istnienia. To jednosekcyjny klub piłki nożnej.

Jego założycielami byli: Piotr Wojewodzic, Wojciech Szawara, Stanisław Mrzygłód, Jan Siedlecki, Stanisław Ciesielski i Jan Pasternak, pierwszym prezesem klubu został Stanisław Żydek. Na początku rozgrywki piłkarskie odbywały się pomiędzy wsiami, przy współpracy z gromadzkimi radami narodowymi i rozgrywane były na terenie gromad. Najpierw opiekę nad klubem sprawowało kółko rolnicze, a w później RSP Lutomia. W 1952 roku po utworzeniu Zrzeszenia LZS, powstała liga powiatowa LZS, w rozgrywkach której brali udział.

Największy rozkwit klubu przypada na lata 1980-95. Działacze organizowali wtedy zawody sportowe na szczeblu powiatowym, gminnym i wojewódzkim. Oprócz turniejów piłki nożnej odbywały się turnieje piłki siatkowej, tenisa stołowego, podnoszenia odważnika i zawody lekkoatletyczne. Organizowane były turnieje dla dzieci i młodzieży.

W 1988 roku z inicjatywy prezesa Stanisława Lato wybudowano szatnię sportową i wykonano ogrodzenie boiska. Prace wykonała RSP Lutomia, przy współudziale gminy Świdnica, LZS, rad sołeckich. Kolejny rozwój bazy treningowej to rok 2010, budowa Orlika i nowej szatni, sfinansowana z budżetu Gminy Świdnica. Na obiekcie sportowym prowadzone są rozgrywki ligi Orlika, mecze piłkarskie, organizowane są festyny i zawody strażackie. LKS Kłos Lutomia obecnie liczy ponad 70 członków. Ma dwie drużyny piłkarskie – jedna gra w Klasie A, druga w Lidze Orlika.

W swej 75-letniej historii klubu prezesami byli: Stanisław Żydek, Władysław Bochun, Jerzy Fitrzyk, Stanisław Lato, Bogdan Janiszewski, Czesław Wrobel, Władysław Urbański i Tomasz Urbańczyk. Obecnie zarząd LKS Kłos Lutomia tworzą: prezes Jacek Rosada, sekretarz Andrzej Kierczak i skarbnik Mariusz Janiszewski.

LZS/LKS „Zieloni” Mokrzeszów

W historii kluby szczególnie zapisały się dwie indywidualności: Józef Beker, znany kolarz i Ryszard Lech, wieloletni przewodniczący wojewódzkiego Zrzeszenia LZS we Wrocławiu.

Tutejszy LZS został założony w lipcu 1946 roku. Pionierami organizującymi lokalne życie sportowe byli: Stanisław Owoc, Franciszek Kułakowski, Zygmunt Węgłowski, Stanisław Jasiński, Tadeusz Adamczyk i inni.

Drużyna piłkarska bardzo szybko awansowała do klasy D, bo już w 1948 roku i zaraz do klasy C. Pierwszy większy sukces przyszedł w 1958 roku – „Zieloni” (barwy klubowe) wywalczyli awans do klasy B. W tamtych latach było to marzenie wszystkich drużyn wiejskich.

Józef Beker „Casanova z Mokrzeszowa”

Na początku lat 60. XX wieku powstaje w klubie sekcja kolarska. Kolarzami klubu byli m.in.: Bogdan Błaszczyk, Józef Beker, Kazimierz Pichurski. Największy sukces odniósł Józef Beker. Startował na Olimpiadzie w Tokio (1964), jeździł z powodzeniem w Wyścigu Pokoju, w 1963 roku wygrał Wyścig Dookoła Polski, jako pierwszy z kolarzy LZS wygrał etap podczas Wyścigu Pokoju w Zielonej Górze 19 maja 1963. Był bardzo przystojny, sportowcy i dziennikarze mówili o nim „Casanova z Mokrzeszowa”. W tych samych latach również wiele sukcesów odnoszą: sekcja lekkoatletyczna prowadzona przez Ryszarda Lecha (późniejszego wieloletnie przewodniczącego wojewódzkiego Zrzeszenia LZS i działacza szczebla centralnego), sekcja strzelecka, szachowa, tenisa stołowego. Za szeroką działalność sportową i sukcesy na różnego rodzaju spartakiadach i zawodach LZS Mokrzeszów zostaje wyróżniony przez Radę Wojewódzką we Wrocławiu. W nagrodę wybudowano im nowy stadion piłkarski z urządzeniami do uprawiania lekkoatletyki. 

Kartka z kroniki klubowej

W 1969 roku drużyna piłki nożnej odniosła największy sukces w swojej historii. Startując w rozgrywkach o Puchar Związku Zawodowego Pracowników Rolnictwa wywalczyła I miejsce na szczeblu powiatu Świdnica, następnie I miejsce na szczeblu województwa Wrocław, dotarła do rozgrywek centralnych. W 1970 roku powołany zostaje nowy zarząd klubu w składzie: Julian Jasiński – przewodniczący, Roman Saliński – sekretarz, członkowie: Stanisław Węgłowski, Józef Garazdowski, Stanisław Jasiński, Eugeniusz Mohylak, Tadeusz Śliwakowski, Jan Żurek. Trenerami byli Stanisław GawłowskiTadeusz Śliwakowski. Zgłoszono do rozgrywek dodatkowo drużynę juniorów i trampkarzy. Efekty pracy zarządu i trenerów przyszły bardzo szybko. Drużyna awansowała do klasy A. „Zieloni” przez wiele lat utrzymywali się w czołówce tabeli, mogąc awansować nawet do ligi okręgowej, jednak ze względu na szczupłe finanse pozostawano w klasie A.

Kryzys lat 80. XX wieku targa nie tylko krajem, ale również klubem „Zielonych”. Drużyna spada z klasy A i B, wycofuje z rozgrywek juniorów i trampkarzy, przestają działać inne sekcje, rozpada się całkowicie zarząd. Tylko dzięki Tadeuszowi Śliwakowskiemu nie dochodzi do likwidacji klubu. Przez dość długo sam boryka się ze wszystkimi trudnościami, jest jednocześnie prezesem, sekretarzem, skarbnikiem, gospodarzem i trenerem. Po ponownym awansie do klasy B, wracają do zarządu działacze, młodzież dochodzi do wniosku, że dobrym sposobem na życie jest sport – piłka nożna. „Zieloni” tworzą fuzję z Victorią Świebodzice. Bardzo szybko następuje powrót do klasy A. Przychodzi sezon 1999/2000, kiedy to drużyna zajmuje pierwsze miejsce w grupie. Przed trenerem, piłkarzami i zarządem znowu trudna decyzja – awansować czy pozostać w klasie A. W czerwcu 2000 roku na walnym zebraniu zostaje podjęta decyzja – nie wolno marnować potu i wysiłku piłkarzy, a mieszkańców Mokrzeszowa i okolice pozbawiać wspaniałych widowisk piłkarskich, awansujemy do klasy okręgowej. Wybrany zostaje zarząd, na czele którego staje Bogdan Kukla, a wiceprezesem jest Tadeusz Śliwakowski. Przed sympatykami piłki nożnej staje nowe wyzwanie – przygotowanie stadionu do rozgrywek. Pod kierownictwem prezesa Bogdana Kukli i sołtysa Mokrzeszowa Jana Pawlicy rozpoczęto prace remontowo-porządkowe. Dziennie do pracy przychodziło 15-20 osób. Wszystko robione jest w czynnie społecznym. Sport na tym poziomie wiąże się z dość znacznymi nakładami finansowymi, tym bardziej, że zgodnie z regulaminem rozgrywek zobligowani są do zgłoszenia drużyny juniorów i dwóch drużyn młodzików. Przygoda w okręgówce nie trwa długo. Znowu jest raz klasa A raz B. W obecny sezonie klub rywalizuje w klasie A.

Tekst oparty na stronach internetowych klubu, zdjęcia tamże, zdjęcie Józefa Bekera archiwum własne

Skip to content